Zaterdag ochtend na een gezellig avondje film en wijn proeven. Met andere woorden, even rustig beginnen aan de dag. Buiten regent het niet maar het is ook niet droog. Van dat net-niet-weer. Ik kruip achter mijn PC en loop door de email. Ik verwijder wat oude bestanden van het bureaublad en gooi steeds meer weg. Na een tijdje realiseer ik me dat ik digitaal ben gaan opruimen. Dat is best lekker. Het is ook niet zo fysiek inspannend.
Het is dan ook onoverkomelijk om foto’s tegen te komen waarvan je niet meer wist dat die er waren. Allemaal met de vanzelfsprekende herinnering. Ik heb er een paar geplaatst. En ik moet bekennen, ik wilde er nog veel meer plaatsen. Zo heb ik ooit een Loungebank gemaakt. Het was een samenwerking met Chris en buurman Guido. Chris voor de metalen poten en Guido voor het zagen van de blaken onder een lastige hoek. Zelf had ik het ontwerp gemaakt en heb de loungebank in elkaar gezet. En toen hij klaar was kwam de halve buurt langs om te proef zitten. Op de Sulversmidte was het nog mogelijk om de halve buurt een zitplaats aan te bieden. Het is maar een klein buurtje. Naast wat buren zat er ook nog een oud vriendje van onze dochter op de nieuwe bank. Vriendje is niet helemaal de juiste wordkeuze. Als hij opstond dan leek het dat hij maar bleef opstaan. Misschien is het beter dat ik deze foto hier niet plaats.
Hier onder een paar herinneringen die zonder problemen wel geplaatst kunnen worden. Hoop ik.
Zoals deze van New York het Central Park
Time Square
Of op Vlieland
Oeral
We hadden een nieuw optrekje in Frankrijk op het oog. Helaas werkte de bank niet mee.
en Lara met Miss Poes
Het blijft een mooie bonte verzameling met weinig artistieke toegevoegde waarde. Maar wel leuk om ze te bewaren.
Geef een reactie